నీ తోడుగా ...

నేనుంటా! నీ తోడుగా నేనుంటా
నీరెండల్లో నీడల్లే నీ వెనకెనకే నేనుంటా
వానల్లో కురిసిన చిరుజల్లుల్లే
ఆనందాన్నై నీ వెంటగా నేనుంటా
వసంతపు కోయిల గానంలో
ఊపిరిగా నీ శ్వాసల్లొ నే మిగిలుంటా

నీ కళ్లల్లో కాంతిని చూసేటందుకు
పగలల్లే సూరీడు వెలుగునే నే తీసుక వొస్తా
సొలసిన మనసుకి తాపం తీరెటందుకు
రేయిల్లొ వెన్నలనే ఆకాశంలో దాచేస్తా

తీయని భావన పేరే ప్రేమైతే
దానిని కానుకగా నీకిస్తా
విరబూసిన నీ నవ్వులకు
పువ్వులే పోటీ వొస్తే
నీ జడ కుచ్చుళ్లో వాటిని దాచేస్తా

సొలసిన కనులకు అలసట వొస్తే
నిద్రల్లే నీలో నేనుంటా
పగలు రేయీ తేడా లేక
ఒకటే ధ్యాస అది నాలో మిగిలిన నీపై ఆశ

నా మనసు చెబుతోంది ఓ మనోగతం -23

----------------------------------------------------------
ప్రపంచంతో చెప్పాలని ప్రయాణం మొదలు పెడుతున్నా
ఈ సమయాన సాగనీ సాగినంత సమరం నా మదిలోన
-----------------------------------------------------------





ఒక రాగం పలికింది
నా మనసు నీ కోసం పలికిన అనురాగపు స్వరగానమే ఈ లాహిరి
మమకారం కురిసింది
వసంత గాలుల ఉల్లసానికి నా ఊహలు
ఊపిరి పోసిన ఇంద్రధనస్సు రంగుల చిత్రమిది

మన సహచర్యపు ఊసులను రాసులుగా
ఏర్చి కూర్చి సాయం సమయాన ఓ కోయిలమ్మకు
ఊసులుగా అందిస్తే చలచల్లన్నీ గాలులతో మెలమెల్లగా
అడుగులేసి తీరాలు దాటుకొని వేణుగానపు
సుమహారమై మనోహరపు కవ్యరాశిగా
నీ దరి చేరే సమయం కోసం
నా మనసు నిండిన నిను తలచుకొని ఎదురు చూస్తుంటా!

మిగిలిపోయినదే ఞ్నపకం
కరిగిపోయిన కాలంలొ మిగిలినదే కలవరం
ఆ చిరునామయే మన గతం
తోడుగా మిగిలినది నా మనోగతం
స్వగతాలు తలుస్తుంటా
నిశీధి సమయాలు అలవోకగా దాటేస్తుంటా
తెలతెలవారే వేల కోసం
క్రోసుల కొలది ఈ దూరం
కోయిల పాట లాంటి నా మనోగతంతో
పల్లవి చేసి పాడేస్తుంటా!!

--మేఘ

నా మనసు చెబుతోంది ఓ మనోగతం - 22

----------------------------------------------------------
ప్రపంచంతో చెప్పాలని ప్రయాణం మొదలు పెడుతున్నా
ఈ సమయాన సాగనీ సాగినంత సమరం నా మదిలోన
-----------------------------------------------------------



ప్రక్కనున్న చందమామ
దూరముంచి ఏడిపించమాకమ్మా
వలపు ధారలు వంస ధారలుగా
మార్చి ఉన్నా మనసు మారదా
వలపు బాసలు మరిచినావు
చెలిమి ఊసులు దాచినావు

వెలుగు నీకు తోడు ఉందని
నీడలోకి నను నెట్టినావా
ఊసులేదు ఊపిరి దూరము చేసినావు
మల్లెపూవు పరిమళమే మరిచిపోయావు

ఎక్కడున్నా ఏమి చేస్తున్నా
తెఱచాటు ఆలొచనలలో
మనసు నంతా నిండిపోయావు
ఆశలేమి లేకున్నా
ఊపిరి ఉన్నంతా నీ ఊహల ఊసులాగవేమో

నిన్నటి చెలియా కలనైనా
కలవవా అని కనులు మూసి చెమ్మగిల్లిన
నీళ్ళలో నీ రూపన్నే దాచినాను
ఆవిరాయేను వీగిపోయేను
నీ ధ్యాసలో నేనిలా మిగిలి పోయాను

--మేఘ

నా మనసు చెబుతోంది ఓ మనోగతం - 21

----------------------------------------------------------
ప్రపంచంతో చెప్పాలని ప్రయాణం మొదలు పెడుతున్నా
ఈ సమయాన సాగనీ సాగినంత సమరం నా మదిలోన
-----------------------------------------------------------


మదిలో ఎన్నేన్నో ఆలోచనలు
గతకాలపు ఞ్నాపకాలు
మది తాలుకు తలుపులు తీస్తే
దిక్సూచి దారి చూపలేని దిగంతాల తీరాలు
దాహం వేసినా తాగలేని సుముద్రయానాలు
విడిది చేసె ఎడారి పయనాలు
ఇవి నే పయనం చేసే దారులు

ఆకశం వైపు ఆశగా చూస్తుంటా
అగమ్యగోచరమైన మదికి ఓ గమ్యం దొరకునని
జలపాతాల హోఱునే వింటుంటా
నా మదిలో అలజడి సవ్వడి ఆగునని
సాయం సమయం కాగానె నీ మది ఆలొచనలతో
ఇలా పొద్దు కూసే వేళ కొసం
దిగాలుగా మిగిలిపోయి ఎదురు చూస్తుంటా

నా మనసు చెబుతోంది ఓ మనోగతం - 20

----------------------------------------------------------
ప్రపంచంతో చెప్పాలని ప్రయాణం మొదలు పెడుతున్నా
ఈ సమయాన సాగనీ సాగినంత సమరం నా మదిలోన
-----------------------------------------------------------





చెంతనున్న గమ్యం తరగని దూరమిది
పక్కనే నిలుచున్న పలకరించలేని మనసే నాది
సమాంతరపు రేఖల ఉత్తర దక్షిన ద్రువాల పయనమిది
ఎవ్వరికి అర్దమే కాని వైనం మనది

ఒక క్షణం నవ్వుకుంటాను
మరు క్షణం ఎడ్వలేక నవ్వుతుంటాను
కనిపించే నవ్వు చాటున
నగుబాటు మిగిలినదని ఎన్నటికి తెలుపగలేను

తెలుపే చూశాను నీ మనసే అనుకున్నా
తీరం నాదే అనుకొని పరుగే నే తీసాను
చెంత చేరగానే ఏడు రంగుల కలయిక నే చూసి
చూస్తూ నే నిలుచున్నా
కదలని నను చూసి
నే దరిచేరలేని తీరాలు నివు చేరుకున్నవు
నీ ఞ్నపకాల నీడలో దారి కానరాక నే మిగిలిపోయాను

--మేఘ

నా మనసు చెబుతోంది ఓ మనోగతం - 19

----------------------------------------------------------
ప్రపంచంతో చెప్పాలని ప్రయాణం మొదలు పెడుతున్నా
ఈ సమయాన సాగనీ సాగినంత సమరం నా మదిలోన
-----------------------------------------------------------
ఎండిపోయిన ఆకులా ఎగెరెగిరి పడమాకే
అందలాలు ఎన్నటికి నీవు చేర లేవులే
గాలి వానలో చిక్కిఉన్న శిల్పమా
ఎడారి దారిలొ మిగిలిపోయిన ప్రాణమా

మనసే అలిగింది మమతే కరిగింది
ఆశల ఆవిరిలో నీవు ఎదురవుతావనుకుంటే
గాయమే మిగిలింది కాలమే నవ్వింది
కలనే కరిగింది కనులు తెరిచి చూస్తే
తెల్లారిపోయింది చెరల్సిన గమ్యం జీవితమై మిగిలింది
ఓ ప్రాణమా !!

ఇదే జీవితమని గడిపేస్తున్నాను
గడియ గడీయ గతం తలుపు తడుతుంటె
అలవాటుగా మార్చుకున్నాను
కదిలిపోయే కోయిల చూసి గడిచిన వస్తంతపు ~ఞ్నాపకం నను తాకగా
అది కల అనుకొని సరిపెట్టుకుందామనుకుంటే
కలవరపాటు మనసుకు మిగిలిందీ !!!!

నవ్వుతున్నావా నడి సంద్రపు నావలో నను చూసి
నీ నీడే ఒకానాడు నేనని మరిచి నవ్వుతున్నవా
ఓడిపోయానని నను చూసి గేలి చెసి నవ్వుతున్నవా
రేపెవరు చూడవచ్చారులే
నడి సంద్రపు ఈ నావ కుడా తీరమే చెరునేమోనే

కాలం నీవు చెసిన గాయం మానుఫుతుందేమొ
అని ఎదురు చూస్తుంటా వేయీ కళ్ళతో
గుండె భరువు కాసింతా తీరునేమోనని ఆశగా చూస్తున్న నిశీధీ శూన్యం లోకి
జలపాతాలు దాటను అమావాస్యలు గడిపాను
పున్నమిరెయిలెన్నడో మరిచాను
నీ ఞ్నాపకలన్నీ చిరునామ అయి మిగిలిపొయేనులే
నవ వసంతం యుగాంతంలో కూడ నే చూడలేనులే

--మేఘ

నా మనసు చెబుతోంది ఓ మనోగతం - 18

----------------------------------------------------------
ప్రపంచంతో చెప్పాలని ప్రయాణం మొదలు పెడుతున్నా
ఈ సమయాన సాగనీ సాగినంత సమరం నా మదిలోన
-----------------------------------------------------------

కాలమే గాయమై మౌనంగా నిలుచున్నా
భారమైన మనసుతో ముందుకు సాగిపొతున్నా
ఎక్కడైనా తారసపడుతావేమోనని
అటు ఇటు చూస్తున్నా
గాయల గాలంలో కదలలేక మిగిలున్నా

తలపులన్నీ గతకాలపు చిరునామాగా
మిగిలిపోయేనే నీటిమీద రాతలుగా!
కరువు నిండిన సీమను
దాహర్తిని తీర్చీ తుఫాను హోరులా
వేదన నిండిన నా మనసుని
తాకదా ప్రేమ నింపే ఓ పరిమళ పుష్పం ఒకటీ

నీ సాహచర్యం నాలో పరవశం
నింపెనేమొ తెలియదు కానీ
నీ ఎడబాటు నా ఎదలో అంతులేని అగాధం నింపనే
ఆ అగాధంలో కన్నిటి జలధారలు నింపినా
అంతులేని విషాధం ప్రతిబింబమై కళ్ళెదుట నిలిచెలే
--మేఘ